BİR ŞİİR DENEMESİ !

merhaba sevgili hemşehrilerim,
baktım mesaj panosunda şiirler var. ben de iki sene önce yazdığım bir şiiri yayınlamaya karar verdim. aslında benim diğer bir sitemde bu şiir ve diğerleri yayınlandı ama burada da olmasının bazılarını teşvik edeceğini düşündüm. şiir hususunda iddialı değilim. bu şiiri görenler "ben daha iyisini yazarım bre!" deyip yazsınlar diye yayınlıyorum. haydi gayret...


GÜL YAPRAĞI

Bir gün çok ilginç bir hikaye dinledim: Sufilerin içinde sükutiler diye bir topluluk var. Sükutiler bir araya geldiklerinde hiç konuşmadan birbirlerinin yüzüne bakarak oturuyorlar ve huzur solukluyorlar. Bir araya gelen kişilerin sayısı yediyi geçmiyor. Ve ancak birisi topluluktan ayrıldığı zaman yerine başkası gelebiliyor. Bir gün böyle bir araya gelmiş huzur soluklarken kapı çalınıyor ve bir derviş aralarına katılma arzusunu dile getiriyor. Her şeyin zerafet olduğu o iklimdeki güzel insanlar bir bardağı ağzına kadar su ile doldurup dışarıya gönderiyorlar. Mesaj açıktır: Hiç yerimiz yok. Kapı çalınır ve aynı zerafetle enfes bir cevap gelir. Bardağın üzerinde bir gül yaprağı suyu taşırmadan yüzmektedir. Kapı açılır ve buyur edilir.

Yusuf’tan bir selam uçar
Muhabbet açar bayrağı
Gömlek gelir gözü açar
Cebinde bir gül yaprağı

Rüyalarda müjdelenir
Fatih’te yakar çerağı
Gemileri kanatlanır
Yelkende bir gül yaprağı

Kime acep bu müjdeler
Yenilmemiştir merağı
Sekseninde Hakk’a güler
Eyüp’te bir gül yaprağı

Kapıları gönül döğer
Sükûtinin yok durağı
Dolu bardak nasıl döner
Üstünde bir gül yaprağı

mehmet karadayı